Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Αίγες

Καταγωγή της Αίγας

40334-FARMES-AIGA-SKOPELOY---EPISKEPSIMO-AGROKTIMA---AYTOHTHONI-FYLI---ZOA-EMPORIO-GALAKTOS-SKOPELOS-MAGNISIAS---GERAKIS-MIHAIL-2014-06-22 09.00.46Η οικόσιτη κατσίκα (επιστημονική ονομασία: Αιξ η κατοικίδιος, Capra aegagrus hircus – Αιξ ο αίγαγρος ο τράγος ή Αιξ ο αίγαγρος ο αίγος), γίδα ή αίγα, είναι υποείδος της εξημερωμένης κατσίκας και κατάγεται από την άγρια κατσίκα της Νοτιοδυτικής Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης. Πρόκειται για ζώο μηρυκαστικό, της οικογένειας των βοοειδών και της τάξης των αρτιοδάχτυλων. Μαζί με το πρόβατο θεωρείται από τα πρώτα ζώα που εξημερώθηκαν από τους ανθρώπους. Εκτρέφονται για το γάλα, το κρέας και για το τρίχωμά τους. Τον τελευταίο αιώνα έγιναν δημοφιλή ζώα και ως κατοικίδια. Εχθροί της είναι τα σαρκοφάγα ζώα και τα αρπακτικά πουλιά. Η ευκολία στην απόκτηση και στη συντήρησή της, έκανε πολλούς να τη χαρακτηρίσουν «αγελάδα του φτωχού». Η κατσίκα λέγεται και γίδα ή αίγα. Οι αρσενικές κατσίκες καλούνται τράγοι. Το νεαρό άτομο των δύο φύλων καλείται κατσίκι ως την ηλικία του ενός έτους και βετούλι από τον πρώτο ως το δεύτερο χρόνο του. Η εγχώρια κατσίκα έχει διάφορα ονόματα ανάλογα με τα χρώματά της. Έτσι, η μαύρη κατσίκα λέγεται κόρμπα, η μαύρη με κοιλιά κίτρινη γκιόσα, η κοκκινωπή κάμπινα, η ασπρόμαυρη μπάρτσα, η σταχτιά κανούτα, καφετί κανέλλα και η άσπρη φλώρα. Οι κατσίκες φαίνεται να εξημερώθηκαν σχεδόν 10.000 χρόνια πριν στα Όρη του Ζάγρου στο Ιράν. Ζώα αγροδίαιτα, ευκίνητα και έξυπνα, αποτέλεσαν ένα από τα πρώτα ζώα που εξημερώθηκαν από τον άνθρωπο.

Ανατομία Αίγας

Οι περισσότερες κατσίκες από τη φύση τους έχουν δύο κέρατα, των οπόίων το σχήμα και το μέγεθος ποικίλλει ανάλογα με τη ράτσα. Υπάρχουν και μερικά θηλυκά με κέρατα. Υπάρχουν και κατσίκες χωρίς κέρατα ή και με πολλά κέρατα (μέχρι και 8). Τα κέρατα της κατσίκας είναι φτιαγμένα από οστά και περιβάλλονται από κερατίνη και άλλες πρωτεΐνες. Χρησιμοποιούνται ως μέσο άμυνας και κυριαρχίας. Το κεφάλι τους είναι μακρύ και τα μάτια τους ζωηρά. Η κατατομή τους και η γραμμή στη ράχη είναι ευθύγραμμες.Ολόκληρο το σώμα τους καλύπτεται από τρίχωμα, διαφορετικό σε μήκος και χρώμα ανάλογα με τη ράτσα. Και τα δύο φύλα έχουν γένι. Μερικές φυλές προβάτων και κατσικών φαίνονται να έχουν ομοιότητες, ωστόσο διαφέρουν στην ουρά. Τα πρόβατα έχουν ουρές που κρέμονται προς τα κάτω και είναι συνήθως πιο μακριές από τις ουρές των αιγών.
 Anatomia

Αυτόχθονες φυλές Αίγας

Σύμφωνα με έρευνες έχει καταγραφεί ένα μεγάλο εύρος διαφορετικών πληθυσμών που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως διαφορετικές φυλές.  Αυτές οι φυλές είναι γνωστές με το όνομα της κάθε περιοχής:
Φολεγάνδρου,
·Αμοργού,
·Ηλείας,
·Βαλτετσίου (Πελοπόννησος),
·Ψαρόγκεσα (Βόρειος Πελοπόννησος),
·Μαρτίνα (Β. Πελοπόννησος/Καλάβρυτα),
·Ικαρίας,
·Κεφαλληνίας,
·Θάσου,
·Κρήτης
·Κρήτης Σφακίων,
·Αριδαίας,
·Ζάρκα (Β. Θεσσαλία),
·Μαύρη Ελληνική φυλή (Γκόρμπα) (Ήπειρος, Μακεδονία, Θεσσαλία),
·Ναυπάκτου,
·Περδικακίου Αιτ/νιας (μικρόσωμη),
·Παγκαίου,
·Σάμου (διάφοροι τύποι),
·Σκύρου,

Ξένες φύλες Αίγας

  • Αγκύρας: Λέγεται και Τιφτίκι. Το τρίχωμά της είναι άσπρο και έχει υφή από μετάξι. Χρησιμοποιείται στην υφαντουργία, ιδίως για την παραγωγή κασμιριών. Μοιάζει πολύ με το πρόβατο.
  • Ελβετική ή Saanen: Προέρχεται από την κοιλάδα Ζάανεν. Αποτελεί μία από τις καλύτερες φυλές και τα είδη της μοιάζουν με μικρές αγελάδες. Είναι ψηλή στο ανάστημα και εντελώς λευκή στο χρώμα. Σπάνια έχει κέρατα. Γεννά 4-6 κατσίκια και παράγει 4-5 λίτρα γάλα ημερησίως. Ηπεριεκτικότητα του γάλακτος σε λίπος κυμαίνεται μεταξύ 3 και 3,5%.
  • Θιβετιανή: Εκτρέφεται για το εξαιρετικής ποιότητας μαλλί της, από το οποίο κατασκευάζονται κασμίρια.
  • Κασμίρ: Κατάγεται από την Ασία. Έχει μαύρο και στιλπνό τρίχωμα.
  • Μαλτέζικη: Ονομάστηκε έτσι γιατί μεταφέρθηκε από τη  Μάλτα το 19ο αιώνα. Κατάγεται από τη Νουβία της Αφρικής. Έχει μεγάλα αυτιά που κρέμονται και είναι μεγαλύτερη από την εγχώρια φυλή. Δεν έχει γένι και σπάνια έχει κέρατα. Γεννά 3-4 κατσίκια και έχει ημερήσια γαλακτοπαραγωγή περίπου 3 κιλά και χρησιμοποιείται ως οικόσιτη, καθώς δεν έχει αντοχή στο βάδισμα.
  • Συρίας ή φυλή της Δαμασκού: Φημίζεται για τη γαλακτοπαραγωγή της. Η γαλακτοπαραγωγική τους ικανότητα φθάνει το μέγιστο σε 3 ημέρες μετά τον τοκετό και κυμαινεται μεταξύ 4-5 κιλών την ημέρα, ανάλογα με το σιτηρέσιο. Η περίοδος γαλακτοπαραγωγής πλησιαζει τις 300 ημέρες, ενώ το γάλα τους χαρακτηρίζεται από υψηλά λιπαρά (6-7%).
  • Τόγγεμποργκ: Χρησιμοποιείται για παραγωγή γάλακτος. Και οι απόδοση τους σε γάλα φτάνει τα 950 λίτρα για τα ζώα  με pedigree και με λιποπεριεκτικότητα που κυμαίνεται μεταξύ 2,2 – 3,4%.
  • Μούρθια: Η φυλή των αιγών Μουρθιάνο – Γραναδίνα (Murciano – Granadina), είναι αυτόχθονα φυλή και οφείλει την ονομασία της στην περιοχή Μούρθια και Γρανάδα της Ισπανίας, όπου και γίνεται η αναπαραγωγή της. Ενώ χαρακτηρίζεται για την υψηλή περιεκτικότητα του γάλακτος σε λιπαρά – 5,8, και επίσης ο μέσος όρος γαλακτοπαραγωγής τους κυμαίνεται στα 610 λίτρα με το 25% των αιγών να ξεπερνά τα 750 λίτρα.
  • Boer: Το Boer είναι μια βελτιωμένη φυλή με κάποια έγχυση ευρωπαικών, Angora και ινδικής αναπραγωγωγής πολλά χρόνια πριν. Αρκετοί ερευνητές συμφωνούν ότι οι αυτόχθονοι πληθυσμοί ήταν πιθανόν από το Namaqua Hottentonts και από τις νότια μεταναστευτικές φυλές Bantu. Το όνομα προέρχεται από τη γερμανική λέξη »boer» που σημαίνει αγρότης. Τα αρχεία απόδοσης αυτής της φυλής δείχνουν εξαιρετικά ζώα, ικανά να παράγουν κατά μέσο όρο ημερήσια κέρδη 200 g / ημέρα.  Πιο πρότυπη απόδοση θα ήταν 150-170 g / ημέρα.
  • Αγγλο-νουμπια: Το ιδανικό Αγγλο-νουμπια είναι ένα καλά ισορροπημένο ζώο. Έχει ένα ψηλό περήφανο κεφάλι ,με μακριά αιωρούμενα αυτιά και το ρινικό οστό έχει ένα σαφώς κυρτό σχήμα. Τα θηλυκά έχουν κοντό γυαλιστερό τρίχωμα ενώ τα αρσενικά έχουν μακρύτερο και σκληρότερο τρίχωμα από τα θηλυκά. Ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά τους είναι η ποικιλία στο χρώμα.  Όλα τα χρώματα υπάρχουν:καστανό,μαύρο,άσπρο ή μπεζ. Έχει υψηλή απόδοση σε λιπαρά που κυμαίνονται στο 4,8%, και μπορούν να αποδώσουν 4-5 κιλά την ημέρα και 1.040-1.250 κιλά σε μια γαλακτική περίοδο.
  • Όμπα: Είναι ιθαγενής φυλή στις Ελβετικές και Γαλλικές Άλπεις. Το όνομα της φυλής είναι Oberhasli και σε συντομία Oba. Η Όμπα λοιπόν στην Ελλάδα λανθασμένα αναγνωρίζεται ως Αλπίνα, ενώ διεθνώς η Αλπίν (Alpine) αναγνωρίζεται ως διαφορετική φυλή. Η μέση ετήσια γαλακτοπαραγωγή είναι 740 κιλά, με 3,5% λιποπεριεκτικότητα.
  • Αλπίνες (Ροκ, Βρετανικές, Γαλλικές, Αμερικάνικες, Αυστραλιανές, Ελβετικές) : Όλοι αυτοί οι τύποι, έχουν ως τόπο προέλευσης τις Γαλλικές Άλπεις και προέρχονται από τις γαλλικές Αλπίνες. Οι γίδες Αλπίνες είναι ζώα μιας φυλής από τις πιο δημοφιλείς και πιο φημισμένες για την υψηλή γαλακτοπαραγωγή. Οι αποδόσεις τους ανταποκρίνονται στο μέγιστο του κληρονομικού τους δυναμικού που φθάνει στα 600-700 κιλά σε περίοδο 200 ημερών.
  • LaMancha : Η κατσίκα LaMancha προέρχεται από το Όρεγκον, από την κα. Eula Frey απόκατσίκες short-eared, ενός είδους που βρέθηκε όχι μόνο στη LaMancha αλλά σε ολόκληρη την Ισπανία. Έχει εξαιρετική γαλακτοκομική ιδιοσυγκρασία και είναι επίμονο ζώο που μπορεί να αντέξει μεγάλη ταλαιπωρία και ακόμη να παράγει. Μέσα από επίσημη δοκιμή, αυτή η φυλή έχει εδραιωθεί στην παραγωγή γάλακτος με υψηλά λιπαρά.

 

Ασθένειες Αιγών

 

Α. Μεταβολικά νοσήματα 

1) Μαστίτιδες Αιγοπροβάτων

ΕΙΔΗ ΜΑΣΤΙΤΙΔΑΣ

α) Οξεία μαστίτιδα
β) Χρόνια μαστίτιδα
γ) Γαγγραινώδης μαστίτιδα
δ) Μαστίτιδα από βρουκέλλες
ε) Λοιμώδης αγαλαξία (Παρμάρα)
στ) Παραφυματίωση
ζ) Προϊούσα Πνευμονία (Maedi- Visna)

Β. Μεταδοτικά νοσήματα 

1) Εντεροτοξιναιμία (Δυσεντερία)
2) Κολοβακτηριδίαση

Γ. Διάρροιες σε αιγοπρόβατα μεγαλύτερα των 2 εβδομάδων

1) Εντεροτοξιναιμία
2) Κοκκιδίαση
3) Παρασιτισμός Του Γαστρεντερικού Συστήματος
Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε  ΕΔΩ

ΕΜΒΟΛΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΙΓΩΝ

1η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΜΝΟΕΡΙΦΙΩΝ

  • Σελήνιο, 2 ml ενδομυϊκά
  • Βιταμίνες (πολυβιταμινούχο GrowVite ή κάποιο άλλο αντίστοιχο ), 2ml .
  • Εμβόλιο για εντεροτοξιναιμία (στρουμπάρα), 2ml με επανάληψη 2ml μετά από ένα μηνά (αν η μανά δεν έχει κάνει εμβόλιο ετντεροτοξιναιμίας ένα μήνα πρίν τον τοκετό) Διαφορετικά γίνεται την 3η Εβδομάδα.

3η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΜΝΟΕΡΙΦΙΩΝ

  • Εμβόλιο για εντεροτοξιναιμία (στρουμπάρα), 2ml με επανάληψη 2ml μετά από ένα μηνά (αν η μάνα έχει κάνει το εμβόλιο ένα μήνα πρίν τον τοκετό ) 5 ΜΗΝΩΝ
  • Παραφυματίωση. Μια φορά, κατσίκια 5 μηνών, εφ όρου ζωής (καλύπτει ισόβια). Μόνο γι αυτά που κρατάμε για ζωή. 2) Εμβόλιο Μελιταίου (Κρατικό από τις κατά τόπου κτηνιατρικές μονάδες) από 5 μηνών και πάνω μόνο στα θηλυκά και εφόσον θα τα κρατήσουμε

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΑΡΚΑΛΟΥ

  • Μήνα πριν δίνουμε Πολυβιταμινούχο 10 ml (GrowVite ή κάποιο άλλο αντίστοιχο) στα θηλυκά και 20 ml στα αρσενικά
  • Τροποποιούμε σιτηρέσιο ανεβάζοντας πρωτεΐνες και ενέργεια, όπως, επίσης και τον ισορροπιστή (βιταμίνες και ιχνοστοιχεία).
  • Αποβολές (χλαμύδια) Εμβόλιο 30-40 μέρες πριν τις οχείες και να είναι άνω των εφτά μηνών, εφάπαξ (μια φορά εφ όρου ζωής)

2 ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΟΚΕΤΟ

  • Λοιμώδης αγαλαξία (παρμάρα) Μία φορά το χρόνο, ή ένα μήνα πριν έναρξη Αρμέγματος ( περίοδο θηλασμού ) ή όποτε κρίνουμε ότι απαιτείται. Στα ζώα που εμβολιάζονται πρώτη φορά στη ζωή τους, αναμνηστικός εμβολιασμός10 -15 μέρες μετά. Ο εμβολιασμός για παρμάρα συστήνεται παντού, ακόμη και σε “κλειστές” εκτροφές που δε βγαίνουν καθόλου έξω τα ζώα, δηλαδή μέχρι και ο παραγωγός μπορεί να εισάγει στην εκτροφή το μικρόβιο.

1 ΜΗΝΑ (30-40 ΗΜΕΡΕΣ) ΠΡΙΝΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

  • Εμβόλιο Εντεροτοξιναιμίας 5ml, (π.χ.Covexin 8A, Anero, Dialuene,κ.α.)
  • Σελήνιο 5 ml ενδομυϊκά – στο ψαχνό
  • Πολυβιταμινούχο 10 ml (GrowVite),η κάποιο παρόμοιο
  • Αποπαρασίτωση ενέσιμη ή πόσιμη(π.χ. Ivermectine, fenbendazoleκ.α. )

ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΟΣ

  • 5ml GrowVite ή κάποιο άλλο αντίστοιχο ανά αμνοερίφιο (αυτά που κρατάμε για γεννήτορες – μάνες, για ζωή)
  • Δυόμιση με τρείς μήνες μετά την έναρξη αρμέγματος, για αύξηση γαλακτοπαραγωγής. 10ml GrowVite ανά ζώο (δεν πέφτει το γάλα, ανεβαίνει η γαλακτοπαραγωγή).

ΑΠΟΠΑΡΑΣΙΤΩΣΕΣ

  • 1 Μήνα πρίν τον Τοκετό χάπι αποπαρασιτοποιήσης (BAYVERM)
  • 2 Μήνες μετά την γέννα δίνουμε χάπι για τα ενδοπαράσιτα
  • Ιβερμεκτίνη ,1ml ανά 50 κιλά, αυστηρά υποδόρια, τουλάχιστον 1 φορά/έτος. Συστήνεται, ιδιαίτερα αν τα ζώα βγαίνουν για βοσκή. Επίσης, είναι το μοναδικό σκεύασμα που καλύπτει και την ψώρα.
  • Aλμπενταζόλη 10%, σιρόπι από το στόμα, 5 με 8ml ανά ζώο, τουλάχιστον 2φορές/έτος. Καλύπτει όλα τα ενδοπαρασιτικά (ταινίες και σκουλήκια του αναπνευστικού και γαστρεντερικού συστήματος). Το σιρόπι το δίνουμε αντί για το “πράσινο” χάπι, το οποίο απορροφάται από το στομάχι άμεσα και πάει σε όλο τον οργανισμό, σκοτώνοντας τα παράσιτα (ταινίες, σκουλήκια, κτλ.), σε αντίθεση με το χάπι που απορροφάται πολύ πιο δύσκολα και πολλές φορές βγαίνει με το μηρυκασμό από το στόμα, έξω στο περιβάλλον πάλι.

Η διατροφή των αιγοπροβάτων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Η αιγοπροβατοτροφία είναι ο κλάδος της κτηνοτροφίας που απαιτεί συστηματική δουλειά εκ μέρους των κτηνοτρόφων. Λόγω της χαμηλής αποδοτικότητας του κλάδου επιβάλλεται η εφαρμογή με ακρίβεια της σωστής διαχείρισης και διατροφής. Η ορθολογική διατροφή των αιγοπροβάτων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και στα άλλα παραγωγικά στάδια αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες επιτυχίας κάθε κτηνοτροφικής μονάδας.
Διατροφή κατά τον πρώτο μήνα της εγκυμοσύνης 
Η εγκυμοσύνη για να είναι ασφαλής και σίγουρη, ιδιαίτερα στην αρχή, πρέπει τα ζώα να βρίσκονται σε πολύ καλή θρεπτική και σωματική κατάσταση. Η σωστή διατροφή πριν την έναρξη και κατά τη διάρκεια της βατιάς παίζει σημαντικό ρόλο για μια πετυχημένη εγκυμοσύνη. Όταν τα ζώα κατά τις πρώτες μέρες της εγκυμοσύνης είναι αδύνατα, αποτυγχάνει η γονιμοποίηση λόγω των ανωμαλιών που παρουσιάζουν τα ωάρια, συμβαίνουν απώλειες εμβρύων, παρατηρούνται επιστροφές των ζώων, παρατείνεται ο οίστρος, μειώνεται η γονιμότητα στην επόμενη σύλληψη και δύσκολα συλλαμβάνουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πολύ παχιά ζώα τα οποία δύσκολα συλλαμβάνουν, η επιβίωση των γονιμοποιημένων ωαρίων είναι χαμηλή και το βάρος των νεογέννητων αμνοεριφίων είναι μικρό. Το σωματικό βάρος των ζώων πρέπει να παραμένει σταθερό γιατί μικρή μείωση του πιθανόν να προκαλέσει εμβρυϊκούς θανάτους άσχετα από τη σωματική κατάσταση των ζώων κατά τη βατιά. Κατά τις πρώτες είκοσι μέρες της εγκυμοσύνης το γονιμοποιημένο ωάριο ή ωάρια δεν έχουν εγκατασταθεί πλήρως στη μήτρα αλλά περιφέρονται μέσα στα υγρά της μήτρας και διατρέφονται απορροφώντας τα θρεπτικά στοιχεία που βρίσκονται σε αυτά. Στο στάδιο αυτό απότομες αλλαγές στην ποσότητα και ποιότητα της τροφής προκαλεί εμβρυϊκούς θανάτους.
Κατά την περίοδο της βατιάς, αν η διατροφή είναι ελλιπής και τα ζώα υποσιτίζονται, παρουσιάζονται επαναλαμβανόμενοι οργασμοί οι οποίοι επηρεάζουν τη συγκέντρωση της προγεστερόνης και τη σχέση της με τα οιστρογόνα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η σωστή περιεκτικότητα των αμινοξέων στα υγρά της μήτρας που παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των εμβρύων.
Από την εποχή της βατιάς, Απρίλιο – Μάιο – Ιούνιο, τα ζώα πρέπει να βρίσκονται σε καλή σωματική κατάσταση (όχι πολύ παχιά, ούτε και πολύ αδύνατα). Η διατροφή με σιτηρέσιο πλούσιο σε ενέργεια έχει θετική επίδραση στον αριθμό των γονιμοποιημένων ωαρίων (πολυδυμία), ενώ η πρωτεΐνη δεν έχει και τόση σημασία. Σε ζώα με κανονικό σωματικό βάρος, χορηγούνται, για συντήρηση 550γρ. συμπυκνωμένο μείγμα με 14% πρωτεΐνη και 500γρ. άχυρο κατά ζώο. Στα αρμεγόμενα ζώα χορηγούνται επιπλέον 650γρ. συμπυκνωμένο μίγμα με 14% πρωτεΐνη για κάθε κιλό πρόβειου γάλακτος ή 500γρ. για κάθε κιλό αιγινού γάλακτος μαζί με 200γρ. χονδροειδή τροφή κατά ζώο. Οι αρνάδες και οι ριφάδες (ποβίζια) τοποθετούνται για βατιά από την ηλικία των επτά μηνών και με σωματικό βάρος γύρω στα 45 κιλά. Κατά τους πρώτους 3½ μήνες της εγκυμοσύνης τα ποβίζια χρειάζονται μεγαλύτερη ποσότητα συμπυκνωμένου μίγματος (700γρ.) γιατί συνεχίζουν να αποκτούν το κανονικό τους βάρος.
Διατροφή από το 2 μέχρι τον 3½ μήνα της εγκυμοσύνης 
Η περίοδος αυτή της εγκυμοσύνης των αιγοπροβάτων είναι το στάδιο το οποίο απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά τον τρόπο διατροφής τους. Πρέπει να πούμε ότι τυχόν λάθη στη διατροφή κατά την περίοδο αυτή θα δημιουργήσουν στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης σοβαρά προβλήματα, όπως τοξαιμία της εγκυμοσύνης με σοβαρές απώλειες.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι αιγοπροβατοτρόφοι ότι μέχρι το τέλος του πρώτου μήνα της εγκυμοσύνης τα έμβρυα έχουν οριστικά εγκατασταθεί στη μήτρα. Οι ανάγκες των εμβρύων σε θρεπτικά συστατικά είναι ελάχιστες λόγω του πολύ χαμηλού ρυθμού ανάπτυξης των εμβρύων. Γι΄ αυτό δεν χρειάζεται επιπρόσθετη ποσότητα τροφής από αυτή που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών συντήρησης και γαλακτοπαραγωγής, αν τα ζώα αρμέγονται. Οι μητέρες είναι δύσκολο να αντέξουν μεγαλύτερες διατροφικές διακυμάνσεις και να χάσουν μέχρι και 4% του βάρους τους χωρίς επιπτώσεις στο βάρος των εμβρύων. Χορήγηση αυξημένης ποσότητας τροφής στα ζώα κατά την περίοδο αυτή μάλλον ζημιά προκαλεί στα ζώα διότι αυξάνεται το βάρος του ζώου παρά των εμβρύων. Αν τα ζώα διατηρήσουν αυτό το πάχος (βάρος) μέχρι τη γέννα, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τη γέννηση αμνοεριφίων χαμηλής ζωτικότητας, παρουσιάζονται δυσκολίες στη γέννα και υπάρχει κίνδυνος να παρουσιαστούν μεταβολικές ασθένειες, όπως η τοξαιμία της εγκυμοσύνης.
Όταν το βάρος των εγκύων ζώων θεωρείται κανονικό, τότε συστήνεται να τους προσφέρονται 600γρ. συμπυκνωμένης τροφής με 14% πρωτεΐνη και 500γρ. ποκαλάμης, ώστε να καλύπτονται οι ημερήσιες ανάγκες συντήρησής τους. Επίσης, να τους προσφέρονται 650γρ. ή 450γρ. συμπυκνωμένης τροφής και 150γρ. σανός για κάθε κιλό πρόβειο ή αιγινό γάλα, αντίστοιχα, στην περίπτωση που τα έγκυα ζώα παράγουν ακόμη γάλα.
Σε περίπτωση που τα έγκυα αιγοπρόβατα είναι παχιά, στόχος πρέπει να είναι το αδυνάτισμα τους με τον περιορισμό των πιο πάνω ποσοτήτων τροφής που χορηγούνται στα ζώα, έτσι που να χαθεί το λίπος που βρίσκεται στο χώρο του στομάχου και να δημιουργηθεί χώρος για την ανάπτυξη των εμβρύων και για την επιπλέον ποσότητα τροφής που χορηγείται κατά τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης. Αξίζει να τονιστεί ότι η τοξαιμία της εγκυμοσύνης δημιουργείται όταν τα ζώα είναι παχιά, έχουν λίπη γύρω στους νεφρούς και κάτω από τη ράχη και δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος για αρκετή τροφή κατά τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης. Στην προσπάθεια τους τα έγκυα παχιά ζώα να διαθρέψουν τα έμβρυα τους, διασπούν το λίπος από το σώμα τους, οπότε ελευθερώνονται ενέργεια και κετονικά σώματα. Τα σώματα αυτά είναι τοξίνες που κυκλοφορούν μέσα στο αίμα, το δηλητηριάζουν και προκαλείται ανορεξία που επιδεινώνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, έτσι που η διάσπαση λιπών να συνεχίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό. Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών, τα ζώα που υποφέρουν γίνονται σκυθρωπά, δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και παραμένουν πεσμένα στο έδαφος, ενώ η όρεξη τους για τροφή μειώνεται ακόμα περισσότερο. Αν τα ζώα που υποφέρουν αποβάλουν ή κατορθώσουν να γεννήσουν τότε μπορεί να συνέλθουν αμέσως, διαφορετικά πεθαίνουν.
Διατροφή κατά τις τελευταίες 45 μέρες της εγκυμοσύνης 
Τις τελευταίες 45 μέρες της εγκυμοσύνης τα έγκυα αιγοπρόβατα έχουν ψηλές ανάγκες σε ενέργεια και πρωτεΐνη και άλλα θρεπτικά στοιχεία, γιατί το έμβρυο σ’ αυτό το στάδιο αποκτά το 85% του βάρους του, η πολυδυμία είναι ψηλή, ο μαστός αναπτύσσεται και αρχίζει η παραγωγή και σύνθεση του πρωτογάλακτος.
Λόγω του μεγέθους του εμβρύου, ο όγκος του στομάχου περιορίζεται, γι’ αυτό αποφεύγεται η υπερβολική χρήση χονδροειδών τροφών ή τροφών που καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος στο στομάχι κατά το στάδιο αυτό. Τόσο οι χονδροειδείς όσο και η συμπυκνωμένη τροφή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Η σωστή και ορθολογιστική διατροφή τις τελευταίες έξι βδομάδες της εγκυμοσύνης είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχή αναπαραγωγική απόδοση των ζώων. Συμβάλλει στη μείωση των αποβολών, στη μείωση του ποσοστού θνησιμότητας των μητέρων και των νεογέννητων, στη γέννηση υγιών νεογνών και με κανονικό βάρος που αποτελούν προϋπόθεση για καλύτερη επιβίωση και ανάπτυξη τους. Η ανάπτυξη του μαστού είναι καλύτερη, η ποσότητα και η ποιότητα του πρωτογάλακτος και γάλακτος είναι αυξημένη και βελτιωμένη.  Κατά τις τελευταίες έξι εβδομάδες της εγκυμοσύνης τα ζώα πρέπει να χωρίζονται σε ομάδες ανάλογα με τον αριθμό των εμβρύων που κυοφορούν και να διατρέφονται ανάλογα. Ο προσδιορισμός του αριθμού των εμβρύων μπορεί να γίνει με υπερήχους. Αν την περίοδο αυτή όλα τα αιγοπρόβατα παίρνουν την ίδια ποσότητα τροφής, τότε η ανάπτυξη των μονόδυμων εμβρύων θα είναι πολύ μεγάλη με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν δυσκολίες στη γέννα και στην επιβίωση τους ενώ, αντίθετα, τα τρίδυμα και τα τετράδυμα θα έχουν μικρότερο σωματικό βάρος που θα επηρεάσει τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξή τους. Θα παρουσιαστούν επίσης και άλλα προβλήματα, όπως μεταβολικές ασθένειες, αποβολές, απώλειες μητέρων και νεογέννητων και άλλα.
Για κυοφορία δύο εμβρύων δίνεται σιτηρέσιο 750γρ. καλής ποιότητας χονδροειδούς τροφής και 1150γρ. συμπυκνωμένο μείγμα με 16% πρωτεΐνη. Στην περίπτωση τριών εμβρύων, οι ποσότητες αυτές αυξάνονται κατά 15%, ενώ με ένα έμβρυο οι ποσότητες αυτές μειώνονται κατά 20%. Τονίζεται ότι κάθε αλλαγή σιτηρεσίου πρέπει να γίνεται σταδιακά και όχι απότομα για να αποφεύγονται διατροφικά προβλήματα (οξέωση) και να δίνεται χρόνος στους μικροοργανισμούς του στομαχιού του ζώου να προσαρμόζονται.

Στόχος της διατροφής

Στόχος της διατροφής των αιγοπροβάτων είναι  να εφοδιάσει το ζώο με όλα εκείνα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά  που εξασφαλίζουν την υγεία και τη παραγωγικότητα του ζώου καθώς επίσης και να βελτιώσει τη ποιότητα των προϊόντων που παράγει το ζώο :  το γάλα και το κρέας. Επειδή το γάλα αποτελεί την κύρια πηγή εισοδήματος  των κτηνοτρόφων, θα δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση σ’αυτήν.
Η ποσότητα και η ποιότητα του γάλακτος( τυροκομική απόδοση) που μπορεί να παράγει ένα κοπάδι αιγοπρόβατα, καθορίζεται από τρεις παράγοντες:
1) Τη ράτσα των ζώων,
2) Τη καθαριότητα και τη ξεκούραση στο μαντρί και
3) Τη διατροφή των ζώων.
Επειδή η διατροφή είναι ο σπουδαιότερος από όλους τους παράγοντες και αποτελεί το 50 – 60% του κόστους παραγωγής, θα δώσουμε περισσότερη σημασία.
  1. Ποιες ζωοτροφές θα αγοράσουμε ;
  2. Σε ποιες ποσότητες θα ταΐσουμε ;


Η σωστή διατροφή αιγών κατά την διάρκεια της παραγωγής


Η επόμενη φάση του ξεκινήματος της γαλακτοπαραγωγής αμέσως μετά τη γέννα διαρκεί περίπου 60 ημέρες και έχει εξίσου μεγάλη σημασία όπως και η προηγούμενη. Στόχος της διατροφής μας – που τώρα πρέπει να είναι πιο επιθετική- είναι να βοηθήσει το ανέβασμα της γαλακτοπαραγωγής που αυτή τη περίοδο αυξάνεται ραγδαία. Όσο πιο ¨ψηλά¨  ανεβαίνει η γαλακτοπαραγωγή  ενός  ζώου στην αρχή ( 2- 3 κιλά γάλακτος/ ημέρα )  τόσο πιο πολύ γάλα θα παράγει μέχρι να στερφέψει και η γαλακτοπαραγωγή του θα κρατήσει περισσότερες μέρες.
Το ημερήσιο τάισμα που ταιριάζει καλύτερα τη περίοδο αυτή είναι:
  • 1- 1,5 κιλό σανός τριφυλλιού ή βρώμης
ή  4 – 5 κιλά γρασίδια βοσκής (6 – 7 ώρες σε καλή βοσκή)
  • 1 – 1,5 κιλό μείγμα γαλακτοπαραγωγής.
Όταν το ζώο βόσκει, καλό είναι να τρώει και μικρές ποσότητες από άχυρο.
Το μείγμα γαλακτοπαραγωγής σε πέλλετς , λόγω της θερμικής κατεργασίας του σε 70-80ο C, βοηθά στην ΑΎΞΗΣΗ της γαλακτοπαραγωγής και της τυροκομικής απόδοσης του γάλακτος. Οι  προστατευμένες  πρωτεΐνες που περιέχει, είναι αυτές που εξασφαλίζουν τη παραγωγή και τη ποιότητα . Η διατροφή των ζώων συνεχίζεται με αυτόν τον τρόπο μέχρι τη περίοδο των επιβάσεων οπότε και χρειάζεται αλλαγή σιτηρεσίου με τονωτικές τροφές.

H διατροφή στα νεογέννητα αμνοερίφια


Τα αρνιά και τα κατσίκια αφού καταναλώσουν το καλής ποιότητας πρωτόγαλα για 3 – 4 ημέρες, θα πρέπει από τη 2η εβδομάδα και μετά , μαζί με το μητρικό γάλα που θηλάζουν, να έχουν στη διάθεσή τους ειδικό μείγμα απογαλακτισμού σε μικρά πέλλετ καθώς και σανό αρίστης ποιότητας για κατανάλωση κατά βούληση.
Τα πέλλετ και ο σανός μοιράζονται σε χώρο ξεχωριστό από τις μάνες ,όπου πρέπει να υπάρχουν και ποτίστρες με νερό.
Στόχος είναι να ξεκινήσουν να τρώνε τα ζώα μας όσο πιο νωρίς γίνεται στερεά τροφή για να εξοικονομήσουμε το πολύτιμο αιγοπρόβειο γάλα που θα πουλήσουμε και να τα αποκόψουμε με καλή σωματική ανάπτυξη χωρίς προβλήματα . Το μείγμα απογαλακτισμού είναι ακριβό επειδή παρασκευάζεται από τις ευγενέστερες πρώτες ύλες ζωοτροφών ( γάλα σκόνη, μαγιά, σογιάλευρο κ.λ. Π) που είναι κατάλληλες για μωρά. Είναι δε εμπλουτισμένο με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά βιταμινών και μετάλλων που βοηθούν στη σωστή ανάπτυξη των νεαρών ζώων μας.
Ο ρυθμός ανάπτυξης των αμνοεριφίων τη περίοδο αυτή είναι ιδιαίτερα υψηλός και η μετατρεψιμότητα της τροφής που τρώνε σε σωματικό βάρος είναι από 1 – 2 προς 1. δηλαδή για κάθε 1 – 2 κιλά τροφής που τρώνε βάζουν 1 κιλό ζώντος βάρους.
Αυτά τα νούμερα δικαιολογούν και την οικονομικότητα της διατροφής σε πέλλετ. ΑΝ συγκρίνουμε πόσο κοστίζουν τα 1 – 2 κιλά τροφής απογαλακτισμού που ξοδεύουμε σε σχέση με το 1 κιλό ζώντος βάρους που κερδίζουμε , θα δούμε ότι η σύγκριση αυτή είναι υπέρ του πρώτου.

αρχείο λήψης 

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ

ΓΑΛΑΚΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΑΙΓΟΠΡΟΒΑΤΑ

Μεταξύ των παραγόντων πού επηρεάζουν τη γαλακτοπαραγωγική
ικανότητα σπουδαιότεροι είναι οι παρακάτω:
Αριθμός γαλουχούμενων αρνιών: Σε ένα ποίμνιο αποτελούμενο από ζώα της ίδιας φυλής, οι προβατίνες πού γαλουχούν 2 αρνιά δίνουν κατά την περίοδο της γαλουχίας 37% περισσότερο γάλα από ό,τι εκείνες πού γαλουχούν μόνον ένα. Επίσης, αυτές πού γαλουχούν δίδυμα, φτάνουν στο μέγιστο της γαλακτοπαραγωγής την 3_ εβδομάδα της γαλακτικής περιόδου. Η γαλουχία περισσότερων από 2 αρνιών δεν προκαλεί μεγαλύτερη αύξηση της γαλακτοπαραγωγής (Wallace, 1948). Προβατίνες όμως πού γαλουχούν ένα μόνο αρνί , είναι δυνατό να δώσουν 40% λιγότερο γάλα από ό,τι τους επιτρέπει το γενετικό τους δυναμικό. Η παρατηρούμενη αύξηση τής γαλακτοπαραγωγής οφείλεται στο ότι τα δίδυμα αρνιά μη ικανοποιώντας τελείως τις θρεπτικές τους ανάγκες, θηλάζουν περισσότερες φορές κατά 24ωρο. Έτσι , ο μαστός αδειάζει τελείως συχνά και παράγει περισσότερο γάλα.
Σωματικό βάρος του αρνιού στη γέννηση: Οι προβατίνες πού γεννούν αρνιά υψηλού σωματικού βάρους, παράγουν περισσότερο γάλα. Αυτό, για ορισμένους ερευνητές, οφείλεται στις αυξημένες θρεπτικές ανάγκες του αρνιού, πού το υποχρεώνουν να θηλάζει πιο συχνά και να αδειάζει τελείως τον μαστό (Moore, 1965). Άλλοι ερευνητές όμως αποδίνουν την παρατηρούμενη αύξηση της γαλακτοπαραγωγής στην καλύτερη διατροφή της προβατίνας κατά την κυοφορία. Αυτή έχει ως αποτέλεσμα τόσο τη γέννηση αρνιών με υψηλό σωματικό βάρος, όσο και την καλύτερη ανάπτυξη του αδενώδους παρεγχύματος του μαστού.
Σωματικό βάρος της προβατίνας: Tο σωματικό βάρος της προβατίνας επηρεάζεται τόσο από τη γενική σωματική ανάπτυξη, όσο και από το βαθμό παχύνσεώς της. Οι μεγαλόσωμες προβατίνες παράγουν περισσότερο γάλα σε σύγκριση προς τις μικρόσωμες. Η πάχυνση όμως έχει δυσμενή επίδραση στη γαλακτοπαραγωγή.
Αριθμός της γαλακτικής περιόδου: Κατά την 1 γαλακτική περίοδο παράγεται 15-20% λιγότερο γάλα σε σύγκριση με την ποσότητα πού παράγεται κατά τη 2 . Η διαφορά είναι πολύ μικρότερη μεταξύ 2  και 3 . Μετά την 6 γαλακτική περίοδο παρατηρείται μείωση, πού γίνεται πιο έντονη όσο μεγαλώνει η ηλικία της προβατίνας. Η χαμηλή γαλακτοπαραγωγή κατά την 1 γαλακτική περίοδο οφείλεται στο ότι οι προβατίνες δεν έχουν συμπληρώσει ακόμη την ανάπτυξή τους γενικά, καθώς και εκείνη του αδενώδους παρεγχύματος του μαστού ειδικότερα. Επίσης, συχνά οι ζυγούρες γονιμοποιούνται στην αρχή ή τα μέσα του φθινοπώρου, έτσι ή κυοφορία και το πρώτο στάδιο της γαλακτικής περιόδου συμπίπτουν με την περίοδο όπου οι δυνατότητες άρτιας διατροφής είναι σχετικά περιορισμένες. Η μείωση της γαλακτοπαραγωγής μετά την 6 γαλακτική περίοδο οφείλεται σε εκφυλισμό του αδενώδους παρεγχύματος.
Διατροφή: Ικανοποιητική ποσοτικά και ποιοτικά διατροφή κατά το τελευταίο στάδιο της κυοφορίας, έχει ευνοϊκή επίδραση στην γαλακτοπαραγωγή κατά την γαλακτική περίοδο πού ακολουθεί .Ο υπερσιτισμός όμως προκαλεί το αντίθετο. Σφάλματα, ποσοτικής φύσεως, στη διατροφή κατά την κυοφορία, μπορούν να διορθωθούν σε ό,τι αφορά τη γαλακτοπαραγωγή, εάν μετά τον τοκετό οι προβατίνες διατρέφονται κατά βούληση. Η καμπύλη της γαλακτοπαραγωγής παρουσιάζει ανώμαλες αυξομειώσεις κατά τη διάρκεια της γαλακτικής περιόδου, ανάλογα με το σιτηρέσιο πού χορηγείται . Είναι χαρακτηριστική ή μείωση της γαλακτοπαραγωγής των εγχώριων προβατίνων πού παρατηρείται στο τέλος του χειμώνα και η νέα αύξηση της μόλις τα ζώα βγουν στη βοσκή στις αρχές της άνοιξης. Επίσης, οι εγχώριες προβατίνες διατηρούν ή όχι τη γαλακτοπαραγωγή τους το καλοκαίρι , ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι χλωρή νομή; Προαναφέρθηκε ότι ή χορήγηση συμπληρωματικού σιτηρεσίου κατά το τελευταίο στάδιο της κυοφορίας, έχει ευνοϊκή επίδραση στην ανάπτυξη του μαστού και την κατάσταση της γαλακτοπαραγωγής σε υψηλό επίπεδο. Οι θρεπτικές απαιτήσεις των προβατίνων κατά τούς πρώτους δύο μήνες της γαλακτικής περιόδου είναι 2,5-3 φορές ανώτερες από τις ανάγκες συντηρήσεως (Coleou, 1963) . Κατά την ίδια περίοδο όμως η όρεξη των προβατίνων είναι μειωμένη (Lambourne, 1955). Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα το θρεπτικό ισοζύγιο να είναι αρνητικό για την προβατίνα. Η όρεξη επανέρχεται 60 ημέρες μετά τον τοκετό. Συνεπώς, κατά τούς δύο πρώτους μήνες της γαλακτικής περιόδου είναι αναγκαίο να τρέφονται οι προβατίνες με εύγευστες και πλούσιες σε θρεπτικά στοιχεία ζωοτροφές, διαφορετικά δεν αποδίνουν, όσο επιτρέπει το γενετικό τους δυναμικό. Η ορθή διατροφή όμως στο στάδιο αυτό είναι δύσκολη.
Αριθμός αρμεγμάτων κατά 24ωρο: Οι απογαλακτισμός των αρνιών έχει ως αποτέλεσμα την απότομη μείωση της γαλακτοπαραγωγής των προβατίνων κατά 30% και μερικές φορές περισσότερο (Labussiere και Petrequin, 1969). Αυτό οφείλεται σε νευροορμονική διαταραχή και έλλειψη εκκρίσεως σε αρκετή ποσότητα της ώκυτοκίνης. Απαιτούνται τουλάχιστον 10 ημέρες για να επανέλθει , κατά το δυνατό, η ορμονική ισορροπία. Είναι χαρακτηριστικό το ότι, όσο περισσότερο «δεμένη» είναι η προβατίνα με το αρνί της, τόσο μεγαλύτερη είναι ή μείωση της γαλακτοπαραγωγής. Για να δώσει πολύ γάλα κατά το άρμεγμα μία προβατίνα, δεν πρέπει να έχει πολύ αναπτυγμένο το μητρικό φίλτρο (Eyal και συνεργ., 1958). Γενικά, μετά τον απογαλακτισμό των αρνιών ή γαλακτοπαραγωγή μειώνεται . Είναι δυνατό να περιορίσουμε τη μείωση αυτή αρμέγοντας τις προβατίνες 3 ή 4 φορές το 24ωρο. Αυτό βέβαια μόνο όταν η τιμή πωλήσεως του γάλατος δικαιολογεί την παραπάνω δαπάνη για εργατικά.
Γενότυπος: Προαναφέρθηκε ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε ό,τι αφορά τη γαλακτοπαραγωγική ικανότητα μεταξύ φυλών. Με κατάλληλες διασταυρώσεις είναι δυνατό να αυξηθεί ή γαλακτοπαραγωγή, τόσο των προβατίνων πού αρμέγονται , όσο και εκείνων πού γαλουχούν μόνο.

https://agrozwa.wordpress.com/?ref=spelling



ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΧΝΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

ΑΣΘΕΝΕΙΑΕΦΑΡΜΟΓΗΣΚΕΥΑΣΜΑ
Μελιταίος aπυρετόςΑπαραίτητηΕθνικό Κτηνιατρείο
ΕντεροτοξιναιμίαΑπαραίτητη
1 μήνα πριν τις γέννες στις μητέρες
Το πρώτο 10ήμερο στα νεογέννητα
Σε περίπτωση προβλήματος ανά 6μηνο
Covexin 8A – Pfizer
ή παρόμοιο
Λοιμώδης αγαλαξίαΣυνιστάται
Σε απουσία προβλήματος: Ετησίως
Σε πρόβλημα: Ανά 6μηνο
Συνήθως 2 μήνες πριν τις γέννες
Agalax – Ceva
Galazel – Intervet
Agalavet – Provet
ΠαραφυματίωσηΤην παρούσα περίοδο βρίσκεται σε έλλειψη στην ΕλλάδαGudair – Provet
Χλαμύδια (αποβολές)Συνιστάται σε περίπτωση εμφάνισης της νόσου κατά τα προηγούμενα έτη.
1 φορά εφόρου ζωής σε όλα τα ζώα.
Περίπου 1 μήνα πριν τις επιβάσεις.
Enzovax – Intervet
ΠΑΡΑΣΙΤΑΕΦΑΡΜΟΓΗΣΚΕΥΑΣΜΑ
Δραστική ουσία:
Αλμπενταζόλη
Απαραίτητη
Την ημέρα της γέννας στις μητέρες (Ολόκληρο)
Το πρώτο 10ήμερο στα νεογέννητα (Μισό)
Albendazole – Provet
Vermitan – Ceva
Δραστική ουσία:
Ιβερμεκτίνη
Απαραίτητη
2 μήνες πριν τις γέννες στις μητέρες
Το πρώτο 10ήμερο στα μικρά που θα κρατήσουμε για αναπαραγωγή
Valaneq – Gerolymatos
Maximec – Ceva
Tizoval – Intervet
Vetermec – Provet
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣΕΦΑΡΜΟΓΗΣΚΕΥΑΣΜΑ
Βιτ. Ε + ΣελήνιοΣυνιστάται
Στα νεογέννητα μέχρι 3 ημερών
Flatulex forte – Provet
ΠολυβιταμινούχαΣυνιστάται
Πόσιμο – με  σύριγγα στο στόμα – στην ποτίστρα
Ενέσιμο
Growvite
Turlin
κ.α.
ΑΛΛΑΕΦΑΡΜΟΓΗΣΚΕΥΑΣΜΑ
ΠοδοδερματίτιδαΣε περίπτωση προβλημάτων μόνοFootvax – Intervet
ΑντικοκκιδιακόΣε αμνούς με διάρροια και αφού έχουν πάρει όλα τα υπόλοιπαBaycox – Bayer
Ορός ασβεστίουΓια μητέρες που δε σηκώνονται πριν και μετά τον τοκετόGlukoteben – Bayer

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου